Zakres likwidacji zakładów przemysłowych był w Polsce wyjątkowo duży, znacznie większy niż w krajach, które przechodziły podobne przekształcenia ustrojowe, np. na Słowacji czy na Węgrzech. Jedynie w Niemczech Wschodnich skala odprzemysłowienia była większa, ale Niemcy Wschodnie przestały być samodzielnym bytem państwowym, więc w skali ogólnokrajowej nie miało to tak złych skutków.
Była to celowa polityka państwa, którą wykonywali piewcy chorych liberalnych ideologii, w myśl których wszystko co państwowe należy zniszczyć lub wyprzedać. Poniżej przykład jak wykańczano Zakłady Radiowe „Diora” w Drobniszowie (ob. Dzierżoniów Śląski).
Poniżej seria memów w temacie likwidacji przemysłu w Polsce wykonanych dla portalu Socjalizm Teraz. Dobór treści i zdjęć został popełniony przeze mnie, wykonanie graficzne to dzieło redaktora naczelnego Socjalizmu Teraz.
Nowiuśki zakład, jeszcze nawet nieukończony, rozwalono na złom. Wszystko wskazuje na to, że zakład celowo doprowadzono do bankructwa, aby wzbogacić się na wyprzedawanym po zaniżonej wartości majątku.
Co ciekawe, kiedy już po odlewni została kupka śmieci, w 2012 roku postępowanie upadłościowe zostało umorzone.
Tutaj filmik pokazujący od wewnątrz działanie zakładu:
Więcej o tym ogromnym sukcesie: Star i Jelcz w Rajdzie Paryż–Dakar.
Kolejne rządy przez lata niszczyły polskie górnictwo, które było jednym z lepiej rozwiniętych na świecie. Mieliśmy przemysł, technologie, kadry, specjalistów, bazę naukową, zaplecze. Byliśmy światowym graczem na 5. miejscu na świecie pod względem wydobycia. Mieliśmy szerokie perspektywy, nie wyłączając dużego unowocześnienia. Wszystko zmarnowano.
Obecne białopolskie rządy także nie robią nic dla przywrócenia świetności przemysłu wydobycia węgla kamiennego, a jedynie pełnią rolę zachowawczą. Co gorsza, pojawiają się głosy całkowitej likwidacji polskiego górnictwa…
W „Elwro” wytwarzano słynne do dzisiaj komputery Odra, w owych czasach dość nowoczesne. W latach 80. podjęto wytwarzanie komputerów szkolnych i osobistych, mimo trudności spowodowanych zbędnym izolowaniem Polski od dostępu do zachodnich technologii.
„Elwro” to jeden z przykładów wykorzystania prywatyzacji do likwidacji potencjalnej konkurencji. Zimens po przejęciu „Elwro” stwierdził nieopłacalność produkcji, tak jakby nie wiedział wcześniej co przejmuje. Widać przez to wyraźnie, że zakłady „Elwro” miały bardzo duży potencjał, skoro Zimens zdecydował się na wrogie przejęcie tych zakładów.
Kombinat Rolno-Przemysłowy „Igloopol” w Dębicy powstał w 1978 roku na bazie chłodni przemysłowej. Pod koniec lat 80. był największym przedsiębiorstwem w południowo-wschodniej Polsce i jednym z większych przedsiębiorstw branży w Europie Środkowo-Wschodniej. Gospodarował na 80 tys. ha, nieustannie się rozrastając – planowano do 100 tys. ha. Kombinat miał swoje sklepy firmowe m.in. w Moskwie czy Lwowie.
Z kombinatem chciały współpracować takie przedsiębiorstwa jak Wiktor Kompania Japonia (JVC) w zakresie produkcji w Polsce nowoczesnej elektroniki oraz Makdonalds.
Został zlikwidowany w 1991 roku, podobnie jak inne Państwowe Gospodarstwa Rolne.
Więcej o „Igloopolu”: historiaigloopolu.blogspot.com
Nie tylko likwidacja przemysłu, w małych miejscowościach odczuwalna była także likwidacja instytucji powszechnych i życia społecznego.
Małe szkoły przynosiły korzyści całej społeczności we wsi. Mała liczba uczniów sprzyjała dobrej nauce, a uczniowie mogli brać udział w zajęciach pozalekcyjnych, kołach zainteresowań i nie byli uzależnieni od dojazdów.
Współcześnie małe szkoły zostały zazwyczaj polikwidowane. Uczniów dowozi się do dużych szkół liczących setki uczniów, gdzie oddziały liczą po ponad 30 uczniów. Młodzież uczniowska z małych wsi jest uzależniona od rozkładu jazdy autobusów szkolnych, przez co nie zawsze może brać udziału np. w nieobowiązkowych zajęciach pozalekcyjnych czy skorzystać z różnych zajęć organizowanych przez szkołę w ferie zimowe.
Więcej o likwidacji Państwowych Gospodarstw Rolnych: Likwidacja PGR-ów aferą gospodarczą
