Stosunek do granicy własnego kraju jest jedną z miar patriotyzmu. Powinniśmy uszanować to, że z przekraczaniem granic wiążą się pewne ograniczenia. Dotyczy to także granicy państw będących w Układzie z Szengen, gdzie musimy liczyć się z koniecznością posiadania dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy, z innymi przepisami drogowymi czy ostatnio z koniecznością posiadania zaświadczenia o szczepieniu. Przyzwyczailiśmy się do względnej swobody przekraczania w dowolnym miejscu granicy wewnątrz Układu z Szengen, ale mimo to każdy powinien wiedzieć, że w innych miejscach konieczne są inne środki ochrony granicy. Takie podstawowe, jak zakaz wchodzenia na pas drogi granicznej, zakaz przerzucania rzeczy, zakaz naruszania jej w inny sposób, przekraczanie granic tylko na przejściu granicznym itd.
Przy okazji afery o nielegalnych imigrantów przy granicy w Usnarzu Górnym wyszła cała ingnoracja różnych środowisk politycznych. Żądają oni możliwości dostarczenia pizzy przez granicę albo nawet możliwości jej przekroczenia. Taka lekarka, która chciałaby tam się dostać, chyba nie zdaje sobie sprawy, że wchodząc na terytorium Białorusi może zostać zatrzymana przez białoruskich pograniczników za naruszenie granicy i przekroczenie jej w miejscu zabronionym. Podobnie Maciej Konieczny z Lewicy Razem, choć w jego przypadku byłoby to pożądane, bo cały czas pomawia Białoruś o brutalną dyktaturę. Pojawiają się adwokaci i prawnicy, którzy podejmują czynności wg prawa, które przecież nie obowiązują za granica, w miejscu gdzie koczują nielegalni imigranci. Jeszcze inni próbują powołać się na immunitet poselski, który przecież nie ma tu żadnego znaczenia (a w ogóle powinien zostać zniesiony). Jeśli chcą się dostać, to powinni wjechać na Białoruś przez przejście graniczne i próbować dojść tam od strony Białorusi – byłoby to sensowniejsze, choć niewykonalne, bo Białoruś ma porządne zabezpieczenia granicy, za które na pas graniczny mają wstęp w zasadzie tylko funkcjonariusze.
Druga sprawa, że polscy pogranicznicy nie potrafią się zachować. Nie potrafią wyjaśnić kręcącym się tam osobom, w czym rzecz. Dostali nakaz milczenia, co jeszcze bardziej pogarsza sprawę, a przynajmniej robi złe wrażenie. W ostatnim czasie popisali nieznajomością przepisów – wejście na nieogrodzony teren prywatny, bez upraw, jest jak najbardziej dozwolone – o czym nie wiedzieli albo nie chcieli wiedzieć pogranicznicy, tłumacząc zrobienie większej „strefy” przy biwaku nielegalnych imigrantów.
Co niektórzy twierdzą, że biwak nielegalnych imigrantów znajduje się, przynajmniej częściowo, już na terytorium Polski. Patrząc na brak profesjonalizmu polskich służb, jest to możliwe. Ujęcia z obozowiska nie pozwalają stwierdzić dokładnie którędy biegnie granica, a w tym miejscu akurat nie ma słupów granicznych. Pas drogi granicznej i przebieg samej granicy stały się całkowicie niewidoczne w tym rozgardiaszu. Polskie służby na samym początku dopuściły do koczowiska inne osoby, a białoruskie nie reagowały. Konieczny stał już nawet za jednym z imigranów, a wciąż stał jeszcze na terytorium Polski. Dopiero później utwierdzono narrację, że to terytorium Białorusi. Służby też nie pokazały jakiegoś zdjęcia z drona, aby można było zobaczyć przebieg granicy. Zapewnienia białopolskiego rządu są tu niewiarygodne – ostatnio wrzuciły rozpikselizowane zdjęcie dwójki białoruskich pograniczników stojących przy miejscu uszkodzenia zasiek, co rzekomo ma być dowodem że to oni zrobili. Jeśli koczowisko jest po polskiej stronie, to by jakoś tłumaczyło, dlaczego białoruscy pogranicznicy pozostają bezczynni kilka metrów dalej. Brak tej jasności może spowodować fatalne skutki – jeśli ktoś w tym koczowisku straci przytomność i umrze, to Polska z Białorusią będę się nawzajem droczyć o to, na czyim terytorium była taka osoba.
W każdym razie mszczą się teraz błędy z przeszłości. Wychodzi brak solidnych zabezpieczeń granicznych. Polska wręcz wysługiwała się Białorusią, jeśli chodzi o zabezpieczenie granicy przed przyjazdem do Polski. Wychodzi brak właściwego przygotowania służb, ich zły wizerunek i brak sensownego działania. Wychodzą złe stosunki z Białorusią, którą białopolski rząd chciał rozwalić. Wychodzi też nienawiązanie stosunków z odradzającym się suwerennym Afganistanem. W 2014 zamknięto Poselstwo Polski w Kabulu. Gdyby działało, można by było te osoby po prostu odsyłać do ich kraju, który wygrał, zakończył wojnę i zaczyna się odradzać jako suwerenny.
